Spis rzeczy (mało)ważnych

Czytam wiele blogów i artykułów dotyczących niepłodności i temat z tytułu bardzo często się przewija. Kobiety piszą, że źle znoszą informacje o ciążach wśród rodziny, znajomych, że ciężko im przebywać w otoczeniu matek z dziećmi. Czy ja tak mam? Nie. Ja tak nie mam. Nie neguję tego, że inni tak mają. Myślę, że każdy ma prawo czuć to co mu w duszy gra. Ja pisałam już kiedyś o tych emocjach  tutaj(klik) . Teraz, gdy widzę kobietę w ciąży, lub dowiaduję się, że ktoś z moich bliskich spodziewa się dziecka to w duchu się cieszę. Że się udało, Na drodze mojej niepłodności zdałam sobie sprawę jak poważny to jest problem i jak wielu ludzi dotyka. W moim najbliższym otoczeniu jest kilka par borykających się z niepłodnością, a wydaje mi się że jest też parę, które o tym nie mówią (tak jak my zresztą ;) ). Problem jest gigantyczny i naprawdę trzeba się cieszyć, że są ludzie, którym się udaje. A gdybym unikała kontaktu z ludźmi z dziećmi to jak śmiesznie bym wyglądała pracując tam, ...

A raczej ja bym powiedziała IDIOTYCZNA. Idiopatyczna oznacza "nieznanego pochodzenia, nieznanej przyczyny". Tak nazywa się nasza choroba. I to mnie w niej najbardziej wkurza. Wielokrotnie już tu pisałam, że zarówno ja jak i K. jesteśmy przebadani wzdłuż i wszerz i oboje jesteśmy zdrowi i mamy dobre i bardzo dobre wyniki. Są różne przyczyny niepłodności. Niedrożne jajowody. Policystyczne jajniki. Problemy z hormonami. Problemy z nasieniem. Endometrioza. Różne najróżniejsze. A naszym problemem jest nieznana przyczyna. Może zgrzeszę, jeśli powiem, że wolałabym wiedzieć z czego mam się leczyć. Może to faktycznie będzie niewłaściwe, więc tego nie powiem. Łatwiej też by nie było, ale przynajmniej wiedzielibyśmy, w którą stronę się kierować. A my nie wiemy. Bo niepłodność idiotycznie idiopatyczna.

No i sprawy nam się lekko pokomplikowały, bo przez wakacje i wyjazdy służbowe najprawdopodobniej wrócimy do inseminacji dopiero we wrześniu. No chyba, że najpierw będę miała laparoskopię. Ale i tak muszę trochę zaczekać, bo zrobiłam sobie test przeciwciał i wyszło, że moja szczepionka przyjęta 15 lat temu przeciw WZW nie była złamanego grosza warta, bo wynik mam 0,0. Rzadko to się zdarza u osób, które były szczepione i oznacza to, że nie tylko muszę się doszczepić, ale muszę przyjąć całą dawkę, składającą się z trzech cykli. A że teraz jestem chora, więc muszę poczekać aż wyzdrowieję. Czyli wszystko potrwa najmniej 6-8 tygodni. Dziś, spacerując z psem, pierwszy raz przez głowę przebiegła mi myśl, co będzie, jeśli będzie nam dane przeżyć życie tylko we dwoje... Odpowiedzi nie znalazłam. Przynajmniej na razie.

No nic, znowu się nie udało. A moja lekarka na urlopie. Kolejne podejście w następnym cyklu dopiero. Uch..