Spis rzeczy (mało)ważnych

Nie chce mi się wierzyć, że ostatni raz coś tu napisałam w maju.. To pół roku temu! Wracam do pracy przy komputerze, więc pewnie wrócę i do pisania bloga, bo jestem mistrzem w wymyślaniu wszystkiego innego, byle odwlec jakieś przykre obowiązki. W końcu co masz zrobić teraz, zawsze możesz zrobić później :) Kto mi zabroni :) Na szybko Wam tylko powiem, że wróciłam do pracy. Początkowo mnie przerażało, jak poradzę sobie z połączeniem obowiązków zawodowych z obowiązkami domowymi, ale okazało się że strach ma wielkie oczy i wszystko poszło gładko. Najmniej się obawiałam o to, że Jagódka zostanie w domu i będę się martwić czy u niej wszystko ok. Mamy ten luksus, że ani moja mama, ani teściowa już nie pracują i obie zdeklarowały chęć opieki nad Jagodą, więc babcie się dzielą (moja mama pierwsze trzy dni w tygodniu, teściowa ma czwartek i piątek) a ja mam spokojną głowę. Choroby nas omijają na szczęście, ale gdyby jakaś się trafiła, to wiem, że babcie dadzą radę. Przyznam szczerze, że ni

Maj od jakiegoś czasu jest moim ulubionym miesiącem. Zieleń pojawia się na niemal wszystkich drzewach, kwitną bzy i konwalie. Uwielbiam wiosenne ciepełko, ale i deszcz, burze. Tegoroczny maj niestety ciepłem nas nie rozpieszcza, ale z nadzieją wypatruję poprawy, którą zapowiadają prezenterzy prognoz pogody. Jako, że raczej nie lubię narzekać- w te chłodne dni ogrzewam się promyczkiem, który rośnie pod dachem naszego domu :) Na początku maja byliśmy na wypadzie w góry ze znajomymi. Typowa majówka, ale ekipę mieliśmy epicką- jechało 7 rodzin, także spora wycieczka. Jagoda jest wspaniałą towarzyszką podróży- zarówno podróż samochodem, jak i wspinaczki znosiła rewelacyjnie.  W maju też Jagoda zaliczyła pierwsza nockę u babci i dziadka. Choć wiedziałam, że mała jest w najlepszych rękach, w jakie mogłabym powierzyć naszą córkę, to czułam się z tym dziwnie. Ale wszystko przebiegło bezproblemowo, a my zamiast korzystać z możliwości przespania spokojnie nocy

Odnoszę wrażenie, że coraz mniej Was tu zagląda, a już na pewno komentuje :( Wiem, ze to wina tego, że zaniedbałam ostatnio bloga i już tyle razy się zabierałąm za wpis, ale ostatcznie brakowało czasu albo weny. Co u nas? U nas właśnie Jagoda kończy 9 miesiąc. Szok i niedowierzanie jak ten czas zaczął teraz pędzić. Pamiętam jak dłużyły mi się pierwsze 2-3 miesiące. Baby bles, kolki, brak interakcji i każdy dzień jak dzień świstaka- mleko, pieluchy, karmienie, spanie i tak w kółko. A teraz? Teraz czas leci jak szalony, a Jagoda z każdym dniem przynosi nam coraz więcej radości. Na szczęście trafił nam się pogodny egzemplarz. Ja staram się jej poświęcać jak najwięcej uwagi, choć postawiłam sobie za cel, aby dawać jej swobodę w poznawaniu świata. Kolejny wpis szykuję o typach rodzicielstwa, więc zobaczycie, czy któryś z nich do Was pasuje. Ale napiszę Wam tylko, że jest jeden typ- rodzic helikopter, którego za nic w świecie nie chciałabym uskuteczniać. Także Jagoda swobodnie poznaje

Aga z Drogi Nie Na Skróty nominowała mnie do przedstawienia 10 faktów o mnie. Długo zastanawiałam się, co takiego mogę Wam przedstawić o sobie no i coś tam się zebrało. 1. Nie lubię czerwonych potraw. Są wyjątki- spaghetti, pomidorówka, pesto. Ale generalnie potrawy, które są czerwone wybrałabym jako ostatnie z menu :) 2. W swoim życiu mieszkałam w 6 miastach. 3. Nie znoszę przejeżdżać pod mostem, jak jedzie na nim pociąg. Jeśli zachodzi taka sytuacja i jest taka możliwość to zatrzymuję samochód i czekam aż pociąg przejedzie. Mój mąż za to, znając moją fobię- kiedy kieruje to przyspiesza w tym momencie, żeby zdążyć :) Szuja jedna. 4. Kiedyś trenowałam różne dyscypliny sportu. Bardzo dużo osiągnęłam grając w korfball, choć podejrzewam, że 99, jak nie 100 % z Was pojęcia nie ma o istnieniu takiej dyscypliny sportu :) No i skakałam wzwyż, mój rekord to 165 cm :) 5. Bardzo lubię występować publicznie. Na scenie nie czuję żadnej tremy, niestety nie mam wielu szans by to wykorzysty

Dziś Jagoda skończyła 8my miesiąc :) Choroba chyba zażegnana. Od zeszłego tygodnia Jagódka pięknie raczkuje do przodu. Do tej pory szło jej nieźle, ale tylko do tyłu :)

Sezon chorobowy w pełni. Wokół gdzie się nie słyszy, wszyscy chorzy. Przychodnie pełne. I nas niestety nie ominęło i to w najgorszej postaci. Zaczęło się niewinnie, od pokasływania. W nocy pojawiła się gorączka i katar lecący ciurkiem. Wizyta u lekarza i bez dwóch zdań antybiotyk. Na szczęście oskrzela czyste. Ale mija jeden, drugi, trzeci dzień, bez poprawy, a temperatura nadal, w nocy nawet 39 st. W środę, 3 dnia postanowiłam pójść kolejny raz do lekarza, bo ta temperatura nie dawała mi spokoju. Po antybiotyku nie powinna już być taka wysoka, a już na pewno nie trzeciego dnia. Pani doktor mocno się zdziwiła, gdy nas znowu zobaczyła. Na szczęście wzięła na poważnie moje podejrzenia i już na początku powiedziała, że faktycznie już na pierwszy rzut oka Jagoda jej nie nie podoba, a już ta temperatura mocno niepokojąca. Osłuchała ją i okazało się, że pojawiły się zmiany osłuchowe. Nie powiedziała konkretnie gdzie i co to znaczy a ja w tym stresie nie dopytałam. Decyzja- zmiana antybiotyk

W piątek zgłosiłam się do szpitala na ten zabieg łyżeczkowania. Na izbie przyjęć mnie przyjęli, założyli wenflon (ała) i zaprosili do sali w oczekiwaniu na badanie. Zawsze mnie bawi strój szpitalny- koszula, szlafrok, skarpetki i klapki, bo ja nigdy, ale to nigdy tak nie chodzę ubrana :) Na badaniu ordynator zapytał mnie o wskazanie, więc powiedziałam, że doktor wpisał resztki po porodzie, choć to nie wiadomo co jest. Więc na wstępie dostałam już odpowiedź, że jakie resztki po siedmiu miesiącach i że macica zdążyła się już dawno oczyścić. Zresztą przy tym zazwyczaj są plamienia i bóle, a ja ani jednego ani drugiego nie mam. Więc zabieg jest bezpodstawny. Ale zlecono mi jeszcze USG (bo ordynator swoją diagnozę wydał po badaniu palpacyjnym). Na USG pani doktor, bardzo uprzejma i rzeczowa, wyjaśniła mi, że widzi o co doktorowi chodziło i że to prawdopodobnie nie są resztki po porodzie, to wygląda na jakieś zwapnienie. I że jeśli się upieram i doktor naciskał, żeby zabieg zrobić, to on