Pas

Czuję lekkie zakłopotanie, że nic tu się ostatnio nie pojawia. Dlatego podjęłam pewną decyzję.
Prawdopodobnie zawieszę na razie pisanie bloga. Nie mam na niego pomysłu.. W sumie pomysł może mam, ale na razie brak weny. Założyłam go, gdy byłam w zupełnie innym punkcie mojego życia. Pisanie było dla mnie pewnego rodzaju terapią, przelewałam na bloga myśli, które galopowały mi po głowie i często musiały znaleźć gdzieś ujście. Muszę sobie poukładać jak to ma wyglądać i przede wszystkim popracować nad systematycznością. Więc powstanie pewnie kilka wpisów "Do szuflady", a jak mnie najdzie, to może powrócę.

 A może nie.

Ale w blogosferze dalej jestem, zaglądam do wielu blogów, mniej się na razie udzielam, ale czuję, że to wróci.

 Także do zobaczenia gdzieś w sieci!

Pozdrawiam i ściskam wszystkich!

Misscarp.

Komentarze

  1. Z tego względu tez i u mnie jest niewiele postów, natomiast dalej pisze co jakiś czas żeby nawet była jakaś pamiątka dla mnie/synka. Mam nadzieje ze nie zostawisz nas na długo i będziesz dawała znać co u was słychać :-*

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie znikaj. Mnie też ciężko czasem coś napisać, bo blog był do innych celów... Wiele tematów umyka mi bezpowrotnie, ale coś tam zawsze skrobnę...
    Także nie uciekaj i po prostu czasem wspomnij co u Was 😉

    OdpowiedzUsuń
  3. Misscarp, jeśli nie masz pomysłu na bloga to zawsze możesz zrobić z siebie eksperta od dzieci jak już teraz je masz :D A tak na poważnie to nie wyobrażam sobie, że znikniesz na zawsze, bo jednak przez tyle czasu trzymałyśmy się tu razem całą ekipą. Tak jak pisze Sesi, wpadaj, pisz co u Was, dziel się radościami i smutkami. Wracaj szybko!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Właśnie, w końcu stworzyła się z nas taka mała blogowa rodzina 😉
      Ja co prawda zaczęłam się bardziej angażować na ostatniej prostej i teraz, ale wcześniej po tym wszystkim, to właściwie pisałam dla siebie, a dopiero potem kiedy uwierzyłam, że mogę być szczęśliwa udało mi się "wyjść" do ludzi 😉
      Ale Ty Misscarp dzieliłaś smutki i radości z nami od początku i tak może pozostać, mogą to być trzy że zdania raz na miesiąc, ale nie znikaj, nie odchodź!

      Usuń
  4. Kochana jakoś nie wyobrażam sobie, że mogłoby Cię tu nie być. Moja blogowa historia to również Ty i Jagoda, Twoje towarzystwo w mojej drodze nie na skróty, moje towarzystwo w Waszej 9-miesięcznej drodze do szczęścia, a potem Twoje wsparcie w naszej drodze 😊
    Dlatego nawet jeśli nie masz czasu czy też weny pisać tak często jak kiedyś to zostań tu z nami i pisz chociaż raz na jakiś czas, dawaj nam znać co u Was słychać, jak się czujecie, jak spędzacie czas i jak rozwija się Twoje szczęście 😊❤

    OdpowiedzUsuń
  5. Eeeeeeej kochana, nawet nie odzywasz się na nasze zaczepki? 😉 Życzę Wam wesołych świąt 😘

    OdpowiedzUsuń
  6. Hej dziewczyny! Szalenie mi miło czytać tak miłe słowa. Przyznam szczerze, że odkąd powstał ten post zajrzałam tu może 2 razy. Potrzebowałam chyba takiego detoksu i chwili, żeby odetchnąć i nie czuć presji, że trzeba coś napisać. Chyba wrócę. Ale za jakiś czas. Musze nabrać dystansu i poukładac sobie, co chciałabym tu zawrzeć. Faktycznie wątek wychowania i rozwoju dzieci jest mi bliski, z razji wykonywanego zawodu, więc chyba pójdę w tym kierunku. Ale na razie ciesze się macierzyństwem. Tak nam się fajnie wszystko poukładało, że chłonę teraz każdą chwilę z Jagódką. Czas pędzi teraz w zawrotnym tempie, mija pomału pół roku od jej narodzin i nie mogę w to uwierzyć.

    Aga- Ja również z dużym dystansem podeszłam do tego przepisu, a tak jak mówisz- efekt końcowy jest zaskakująco dobry. Cieszę się, że wszystkim smakowało. To jest obecnie mój numer 1 na wypadek niespodziewanych gości :)

    Wszystkim czytelnikom życzę, aby 2019 był dobrym rokiem, który upłynie w zdrowiu, szczęściu, miłości i dostatku. Ściskam mocno!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Będzie mi miło, gdy zostawisz po sobie ślad w postaci komentarza.